Στην χώρα μας συμβαίνουν και τα δύο, έστω και αν μοιάζουν αντιφατικά: Υπάρχει ανεργία και έλλειψη προσωπικού.
Στα νοσοκομεία δεν βρίσκεις ακτινολόγους, στα μεγάλα έργα δεν βρίσκεις χειριστές, στα εργοτάξια δεν υπάρχουν εργοδηγοί…
Ένας βασικός λόγος της έλλειψης εργατικών χεριών είναι η μετανάστευση των εξειδικευμένων τεχνιτών και των αποφοίτων με «δυνατά» πτυχία (Μηχανικοί Υπολογιστών, Γιατροί, Αρχιτέκτονες κ.λπ.)
Αλλά, για όποιον θέλει πραγματικά να δει γιατί υφίσταται αυτό το κενό στην αγορά εργασίας, δεν έχει παρά να ανατρέξει στις αμοιβές και τις συνθήκες εργασίας: α/Η πλειονότητα των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα δεν καλύπτετε από Συλλογικές Συμβάσεις, στις μικρές επιχειρήσεις δεν υπάρχουν σωματεία, γ/το εργατικό δίκαιο, όπως τροποποιήθηκε το 2021, δημιουργεί προσκόμματα στη σύναψη κλαδικών Συμβάσεων και, δ/δεν προβλέπεται η καταβολή υπερωριών, μια πρακτική που βελτίωνε το μέσο μισθό, κυρίως στη βιομηχανία.
- Advertisement -
– Ερώτημα πρώτο: Γιατί έφυγαν στο εξωτερικό οι ειδικευμένοι και τα «καλά μυαλά»;
Μα, λόγω χαμηλών αμοιβών. Το bream dream έχει αιτία την απουσία προοπτικής. Και οι χαμηλές αμοιβές κρατούν μακριά από τη «μητέρα πατρίδα» ακόμη και τώρα τους αποφοίτους. Οι μετανάστες της οικονομικής κρίσης δεν γυρίζουν λόγω (ευκαιριακής) ανόδου του ΑΕΠ.
Άνοδος που οφείλεται, πρωτίστως, στην κατανάλωση και τον τουρισμό, άρα «ανοίγουν δουλείες» στην εστίαση και τις υπηρεσίες, και ως ένα βαθμό οφείλεται και στην άνοδο των τιμών στα ακίνητα.
– Ερώτημα δεύτερο: Γιατί δεν βρίσκουν εξειδικευμένα εργατικά χέρια οι επιχειρήσεις (χειριστές, εργοδηγούς κ.α.);
Μα γιατί έχει καταρρεύσει η τεχνική εκπαίδευση. Αυτή την περίοδο συνταξιοδοτούνται και οι τελευταίοι «μαθητές» της στρατιωτικής ΜΟΜΑ. Έκτοτε τα σχολεία μας δεν έβγαλαν μαζικά τεχνίτες.
Έχει δε πάρει τέτοιες διαστάσεις το πρόβλημα, που το αρμόδιο υπουργείο εξέδωσε απόφαση ώστε να μπορούν να γίνονται χειριστές κλαρκ ακόμη και ανειδίκευτοι εργάτες. Λες και είναι πρόκειται για την οδήγηση ενός αυτοκινήτου…
– Ερώτημα τρίτο: Τότε γιατί έχει η χώρα υψηλή ανεργία;
Λόγω χαμηλών αμοιβών, υποαπασχόλησης και απουσίας προοπτικής.
Το 53% των νέων (κάθε χρόνο) θέσεων εργασίας αφορά σε μερική απασχόληση ή διαλείπουσα εργασία 2-3 φορές την εβδομάδα.
Πάνω από 650.000 μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα, κυρίως νέοι, αμείβονται με λιγότερα από 400 ευρώ το μήνα.
Σε περισσότερες από 2,4 εκ. το χρόνο υπολογίζονται οι απολύσεις και οι εθελούσιες παραιτήσεις. Κανείς δεν στεριώνει πουθενά λόγω απουσίας προοπτικής, γιατί δεν προσφέρονται κίνητρα. Οι μισθωτοί είναι σε συνεχή αναζήτηση από εργασία σε εργασία σαν σύγχρονοι νομάδες που αναζητούν ευκαιρίες…
Μισθοί χωρίς υπερωρίες…
Το ζήτημα των αμοιβών είναι το σημαντικότερο όλων. Ένας μισθωτός με πλήρες ωράριο (8ωρο-40ωρο) μπορεί να εργαστεί έως και 10 ώρες την ημέρα και 50 ώρες την εβδομάδα χωρίς πρόσθετη αμοιβή (υπερωρίες) λόγω του εργασιακού νόμου Χατζηδάκη.
Σε μια τέτοια περίπτωση η βασική αμοιβή ανέρχεται περίπου στα 650 ευρώ καθαρά. Ακόμη και εάν εργάζεται 10 και 12 χρόνια στον ίδιο εργοδότη, δεν λαμβάνει καμία προσαύξηση. Οι 3ετίες καταργήθηκαν το 2012 και δεν προβλέπεται να επανέρθουν εάν η ανεργία δεν πέσει σε μονοψήφια ποσοστά…
Ως εκ τούτου, την ίδια αμοιβή θα λάβει και κάποιος που θα πιάσει δουλειά τώρα. Ακόμη χειρότερα, ο νεοπροσληφθείς μπορεί να πάρει ακόμη και 130 ευρώ καθαρά παραπάνω, εν σχέσει με τον προσληφθέντα π.χ. το 2010 που δεν έχει οικογένεια, εάν ο νέος έχει δύο παιδιά (επιδόματα 5%+5%) και η επιχείρηση πειστεί ότι πρέπει να του καταβάλει και το επίδομα γάμου (10%) που έχει υπογράψει η ΓΣΕΕ.
Ωστόσο, μόλις πληροφορηθεί (π.χ. από τον παλιότερο συνάδερφό του) ότι μετά από 10 και 12 χρόνια θα λαμβάνει τα ίδια χρήματα, είναι θεμιτό να αναζητήσει, έστω και χωρίς καμία πυξίδα, μια καλύτερη απασχόληση.
Νews ieidiseis και ειδήσεις για την Οικονομία Read More
