Στην Κοινοβουλευτική Δημοκρατία ο Πρωθυπουργός προσέρχεται στη Βουλή, για να υπερασπιστεί το νομοθετικό έργο του και για να απαντήσει στην κριτική της αντιπολίτευσης στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Το έκαναν όλοι οι Πρωθυπουργοί από τη Μεταπολίτευση, εκτός από δυο.
Ένας ήταν ο Αντώνης Σαμαράς- με τον Βαγγέλη Βενιζέλο υπερήφανο αντιπρόεδρό του. Κατάργησε ακόμη και την «Ώρα του Πρωθυπουργού», δεν συζήτησε κατ ιδίαν ούτε μια φορά με τον αρχηγό της Αξιωματικής αντιπολίτευσης και όταν ηττήθηκε στις εκλογές – κάνοντας σε επίδειξη θεσμικού τραμπουκισμού – δεν έμεινε στο μέγαρο Μαξίμου να του παραδώσει.
Ο δεύτερος είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ο οποίος κρυπτόμενος στην αριθμητική υπεροχή του μετέτρεπε στη Βουλή σε κλωτσοσκούφι – ευτελίζοντας την ουσία της κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Εμφανίζεται πάντα σκηνοθετημένος, απαγγέλει προκλητικά όσα του έχουν ετοιμάσει και δεν απαντάει ποτέ σε τίποτε. Ακόμη και όταν ερωτάται ενώπιος – ενωπίω, όπως έχει συμβεί πολλές φορές το τελευταίο διάστημα.
- Advertisement -
Έχοντας σύνδρομο κατωτερότητας απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο δεν μπορεί να ανταγωνιστεί ως αγορητή και να αντιπαρατεθεί πολιτικά μαζί του, καταφεύγει στην εκφώνηση κειμένων με κοινοτυπίες, ευτελείς ατάκες, εξυπνάδες της οκάς και επιχειρήματα καφενείου.
Κλακαδόροι στην αίθουσα που παρακινούν σε διαρκές χειροκρότημα τους βουλευτές της ΝΔ – που υποτιμούν τον εαυτό τους υποδεικνύονται δουλικότητα, απέναντι σε έναν ομιλητή που προσβάλει το κοινοβούλιο με το ύφος του.
Διανθίζει τα ανούσια που λέει με σαχλαμαρίτσες, παιδαριώδεις συλλογισμούς, χτυπήματα κάτω από τη μέση και κωμικές αυτοεπιβεβαιώσεις… κατατρόπωσης του αντιπάλου του.
Όποιος ασχοληθεί με την τελευταία εμφάνιση Μητσοτάκη στη Βουλή θα δυσκολευτεί να βρει κάτι που να μην συνιστά ψεύδος, παραπληροφόρηση και ιστορική διαστρέβλωση. Είναι χαρακτηριστικές κάποιες αναφορές του, που συγκρούονται με την αλήθεια ,την πραγματικότητα, την κοινή λογική, αλλά και την αισθητική.
Ισχυρίσθηκε ότι απόφαση της αξιωματικής αντιπολίτευσης να μη μετέχει στις ψηφοφορίες της Βουλής συνιστά …εκτροπή. Παραβλέποντας ότι αποτελεί κοινοβουλευτικό δικαίωμα, το οποίο άσκησε και ο ίδιος στο παρελθόν, επιδόθηκε σε συκοφάντηση.
Έλεγε ότι η καθ’ όλα θεμιτή απόφαση Τσίπρα «προσβάλλει Δημοκρατία και το Σύνταγμα». Εξωφρενικό να το λέει ο πολιτικός που έχει καταρρακώσει και τη Δημοκρατία και το Σύνταγμα, όπως του καταλογίζεται παγκοσμίως.
Σε έξαρση αραλογισμού, προσπαθούσε να χρεώσει στην αξιωματική αντιπολίτευση ότι κάνει ο ίδιος: «Ρίχνει τη χώρα στο βούρκο και σε παρατεταμένη προεκλογική ατμόσφαιρα». Θα τον καταγγείλει ο Άδωνις στο τέλος, που του αμφισβητεί το προνόμιο
Με ανιστόρητες αναφορές, έκλεισε το μάτι της ακροδεξιά, δηλώνοντας ενόχληση που ακούσθηκε ο ύμνος του ΕΑΜ σε μια εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ και το συνέδεσε με τον εμφύλιο.
Παραβλέποντας ότι το ΕΑΜ ήταν ο κορμός της Εθνικής Αντίστασης, συσπειρώνοντας την πλειοψηφία των Ελλήνων. Ο κορμός του ήταν η ευρεία Δημοκρατική Παράταξη. Καμία σχέση με τον Εμφύλιο- όπως αποδείχθηκε με τη μειοψηφία που ακολούθησε τον Ζαχαριάδη και το ΚΚΕ της εποχής.
Αν κάποιος δεν πρέπει να μιλάει για εκείνη την περίοδο είναι ο ίδιος, ως εκπρόσωπος μιας παράταξης που προσέφερε καταφύγιο σε δωσίλογους, μαυραγορίτες και κάθε καρυδιάς καρύδι που συνεργάσθηκε με τους κατακτητές.
Για να διασκεδάσει το διεθνή διασυρμό του τα διεθνή ΜΜΕ που τον κατακεραυνώνουν, κατέφυγε σε επιλεκτικές αναφορές ,στον «έγκυρο «Economist» που αναβάθμισε την Ελλάδα στην ποιότητα της Δημοκρατίας» – εξέλιξη που αφορά την κατάργηση, επί ΣΥΡΙΖΑ, των μνημονιακών δεσμών που στερούσαν δικαιώματα από τους πολίτες – αποκρύπτοντάς ότι η ίδια έκθεση χαρακτήρισε τη σημερινή Ελλάδα «καχεκτική Δημοκρατία».
Ήταν εξοργιστικό να λέει ότι η αναβάθμιση του «Economist» «είναι και η καλύτερη απάντηση για το ζήτημα των υποκλοπών». Ότι «εμείς δεν είπαμε ποτέ ότι οι υποκλοπές δεν είναι πρόβλημα το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε».
Ότι το πρόβλημα των υποκλοπών είναι ο… ΣΥΡΙΖΑ με την «απόλυτη εργαλειοποίηση του ζητήματος των υποκλοπών από εσάς και η ανάδειξη του ζητήματος των υποκλοπών περίπου σε ένα ζήτημα που αφορά την ίδια την ποιότητα, το DNA της δημοκρατίας μας».
Ο απερχόμενος Πρωθυπουργός, παίζοντας το κρυφτό, ζήτησε «να συγκριθεί» με τον Τσίπρα με βάση τις δυο τετραετίες της πρωθυπουργίας τους-στρέφοντας προς τα πίσω το κέντρο βάρους των πολιτικών εξελίξεων, με κουτοπόνηρο τρόπο.
Από τη μια ο Τσίπρας που διαχειρίστηκε τη χρεοκοπημένη Ελλάδα των Μνημονίων που του άφησαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, με άδεια ταμεία, διαφθορά και εξάρτηση από τη διαπλοκή, προειλημμένες δεσμεύσεις της χώρας.
Από την άλλη ο Μητσοτάκης που παρέλαβε τη χώρα χωρίς μνημονιακά δεσμά, με γεμάτα ταμεία και διαχειρίσιμη οικονομια- και κυβέρνησε για ένα εξάμηνο με τον προϋπολογισμό του Τσίπρα.
Αλλά και όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τον προκάλεσε να διασταυρώσουν τα ξίφη τους για τις τετραετίες τους σε Debate μεταξύ τους, το έριξε στην τρέλα: «Τι είναι αυτό το οποίο κάνουμε σήμερα; Debate δεν είναι;». Αναφερόμενος στις στημένες παραστάσεις του, στις οποίες όχι, δεν απαντάει- όπως και στημένες συνεντεύξεις του…
Ήταν κωμικοτραγικό να λέει ο Μητσοτάκης στον Τσίπρα ότι δεν «αισθάνεστε τόσο άνετα στο βήμα της εθνικής αντιπροσωπείας». Πάλι καλά που δεν τον κάλεσε και σε διαγωνισμό πολιτικής ρητορικής ως… ανώτερος του.
Η πιο διασκεδαστική στιγμή του, ήταν όταν έλεγε ότι στις εκλογές θα θέσει το δίλλημα στους πολίτες: με τον Τσίπρα και πίσω ή προχωράμε μαζί μπροστά; Αυτός που αναφέρεται μόνο στο πίσω…
Μπροστά με ποιους; Με τους κοριούς, τα funds που ξεσπιτώνουν κόσμο, όσους ρημάζουν το λαϊκό εισόδημα στα σούπερ μάρκετ και τα βενζινάδικα, όσους απομυζούν τους κρατικούς, του κοινοτικούς και τους τραπεζικούς πόρους;
Με τις στρατιές των μετακλητών, τους ευνοημένους των απευθείας αναθέσεων, όσους λεηλατούν τη δημόσια περιουσία ως «επενδυτές», τη Greekmafia, που αφήνει ανέγγιχτη ο Θεοδωρικάκος που καθόταν δίπλα του και τον κράζουν και οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες;
Μαζί με ποιους; Με τη διαπλοκή, τους μιντιάρχες, τους κρατικοδίαιτους οικονομικούς παράγοντες, τους χορηγούς του; Ή μήπως την ακροδεξιά, τον αρχιερέα του πολιτικού πολιτισμού Άδωνι Γεωργιάδη, τον Βορίδη, τον Πάτση, τον Φλώρο, τον Χατζηδάκη και τη Μενδώνη;
Δεν φτάνει που χρωστάει στην πολύπαθη επί των ημερών του Ελληνική Δημοκρατία και την λεηλατημένη κοινωνία. Θέλει να τους πάρει και το βόδι…
ΠΟΛΙΤΙΚΗ Read More
