«Ο τρόπος που επιτίθενται στον Β. Βενιζέλο, ειδικά, αυτοί που μέχρι χθες έπιναν νερό στο όνομα του, και τον αποκαλούσαν φυσικό αρχηγό τους στον κοινοβούλιο, αποκαλύπτει το μέγεθος του αμοραλισμού αυτής της εξουσίας και κάποιων εκ των φίλων της», διαμηνύει ο Νίκος Μαραντζίδης, με αφορμή τη σημερινή εκδήλωση «Μένουμε Ευρώπη;». Μια εκδήλωση που στο πάνελ θα βρίσκονται με την ιδιότητά τους ως καθηγητές του Συνταγματικού Δικαίου ο Νίκος Αλιβιζάτος, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Ξενοφών Κοντιάδης και η Ιφιγένεια Καμτσίδου, θα συντονίζει ο Ανδρέας Τάκης, Πρόεδρος της β’ ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, ενώ εισαγωγική προσφώνηση θα κάνει ο Δημήτρης Χριστόπουλος.
Ο Νίκος Μαραντζίδης, αναφερόμενος στις επιθέσεις που δέχεται από την κυβέρνηση ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ , τονίζει πως «ο Χρήστος Ράμμος, χωρίς να το έχει επιδιώξει, γίνεται για τους δημοκρατικούς πολίτες ένα σύμβολο δημοκρατικής αντίστασης στον αυταρχισμό και πρότυπο υπεράσπισης της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου».
- Advertisement -
«Αν ήμασταν σε μια κανονική δημοκρατική χώρα, ο πρωθυπουργός θα είχε πραγματικά αναλάβει την πολιτική ευθύνη, θα είχε παραιτηθεί από καιρό και θα είχε εκλεγεί ένας άλλος πρόεδρος στη ΝΔ και ένας άλλος πρωθυπουργός από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία», τονίζει με νόημα.
Τι μήνυμα στέλνει η σημερινή εκδήλωση κ. Μαραντζίδη;
Η χώρα απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από το Ευρωπαϊκό αξιακό και θεσμικό πλαίσιο της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να διαμορφωθεί ένα μέτωπο δημοκρατίας και λογικής απέναντι στην αυταρχική έξαρση. Προς αυτήν την κατεύθυνση, σήμερα το βράδυ στο Γκαίτε, άνθρωποι με πολύ διαφορετικές πολιτικές και ιδεολογικές αφετηρίες αλλά με κοινό αίσθημα ευθύνης για την πορεία της χώρας, θα καταθέσουν τους προβληματισμούς τους για το παρόν και το μέλλον της δημοκρατίας, των ατομικών δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου στην Ελλάδα. Κάθε μέρα που περνάει, το ερωτηματικό στο τέλος της φράσης «Μένουμε Ευρώπη» γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο. Χρειάζεται η μέγιστη συσπείρωση των δημοκρατικών πολιτών προκειμένου να εμποδίσουμε όσους είτε από φανατισμό είτε από ιδιοτέλεια θέλουν να μας οδηγήσουν εκτός του ευρωπαϊκού αξιακού πλαισίου.
Τη στοχοποίηση Ράμμου πού την αποδίδετε;
Δεν χωρά αμφιβολία πως η στοχοποίηση αυτή αποτελεί πρακτική δανεισμένη από την βάρβαρη κληρονομιά του ολοκληρωτισμού. Με ψέματα και προπαγάνδα η κυβέρνηση επιχειρεί να εκφοβίσει και να ποδηγετήσει την ανεξάρτητη αρχή ώστε να συσκοτίσει το μεγάλο σκάνδαλο των υποκλοπών. Ο Χρήστος Ράμμος, χωρίς να το έχει επιδιώξει, γίνεται για τους δημοκρατικούς πολίτες ένα σύμβολο δημοκρατικής αντίστασης στον αυταρχισμό και πρότυπο υπεράσπισης της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.
Η αντίδραση της κυβέρνησης τι σηματοδοτεί;
Έχουμε περάσει σε μια νέα ποιοτική φάση του αυταρχισμού με πρακτικές δανεισμένες από ολοκληρωτικά καθεστώτα: έλεγχος πολιτών, στοχοποίηση ανθρώπων, ποδηγέτηση θεσμών, εξευτελισμό της έννοιας του κράτους δικαίου.
Τι έπρεπε να γίνει;
Αν ήμασταν σε μια κανονική δημοκρατική χώρα, ο πρωθυπουργός θα είχε πραγματικά αναλάβει την πολιτική ευθύνη, θα είχε παραιτηθεί από καιρό και θα είχε εκλεγεί ένας άλλος πρόεδρος στη ΝΔ και ένας άλλος πρωθυπουργός από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Η διαδικασία δικαστικής διερεύνησης της υπόθεσης θα είχε προχωρήσει περισσότερο και η κάθαρση θα ήταν προ των πυλών αν δεν είχε κιόλας επιτευχθεί. Δυστυχώς τίποτα από αυτά δεν συνέβη.
Ο Ευ. Βενιζέλος και ο Ν. Αλιβιζάτος βάλλονται από πρώην συντρόφους τους, αλλά και από φιλοκυβερνητικά μέσα. Κατά τη γνώμη σας γιατί;
Οι ολοκληρωτισμοί αντιμετωπίζουν πάντα σκληρότερα και χυδαιότερα όσους χάρη στο κύρος τους, στην ανεξαρτησία της σκέψης τους, και στη μεγάλη τους επιρροή μπορούν να τους ξεμπροστιάζουν. Οι αυταρχικοί μηχανισμοί μας δείχνουν πως δεν έχουν καμιά αναστολή να ισοπεδώσουν τον οποιονδήποτε αν χρειαστεί πόσο μάλλον, αν αυτός συνιστά μια πραγματική απειλή για την παντοδυναμία της εξουσίας. Ο τρόπος που επιτίθενται στον Β. Βενιζέλο, ειδικά, αυτοί που μέχρι χθες έπιναν νερό στο όνομα του, και τον αποκαλούσαν φυσικό αρχηγό τους στον κοινοβούλιο, αποκαλύπτει το μέγεθος του αμοραλισμού αυτής της εξουσίας και κάποιων εκ των φίλων της.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ Read More
