Ο ήρωας, στρατιώτης πεζικού, Βασίλης Ραχούτης στις 26 Σεπτεμβρίου 2000 έχασε την ζωή του στην θάλασσα κοντά στην Πάρο, στο ναυάγιο του πλοίου «Εξπρές Σάμινα». Προσπαθούσε να σώσει όσους περισσότερους συνανθρώπους του μπορούσε…
Το Ναυάγιο του Εξπρές Σάμινα στις 26/9/2000 με τους 81 νεκρούς, συγκλόνισε τον κόσμο… Μία από τις μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες στην ιστορία της χώρας.
Στις 26 Σεπτεμβρίου του 2000, το πλοίο «Εξπρές Σάμινα» αναχωρεί από τον Πειραιά με 533 ανθρώπους, 472 επιβάτες και 61 άτομα πλήρωμα. Λίγο μετά της 22.00 το βράδυ, προσέγγιζε το λιμάνι της Παροικιάς στην Πάρο, με ανέμους που έφταναν τα 8 μποφόρ. Λίγο πριν φτάσει στην Πάρο, προσκρούει στις νησίδες «Πόρτες», με ταχύτητα 18 κόμβων. Η σύγκρουση πλημμυρίζει το μηχανοστάσιο του πλοίου με συνέπεια να πάρει αμέσως κλίση προς τα δεξιά και μετά από 25 λεπτά να βυθιστεί.
Η τραγωδία του «Εξπρές Σάμινα» άφησε πίσω της 81 νεκρούς. Ανάμεσα τους ήταν και ο 19χρονος φαντάρος από την Φθιώτιδα, Βασίλης Ραχούτης.
- Advertisement -
Ο πατέρας του τηλεφωνικά τον παρακαλούσε να εγκαταλείψει το πλοίο και να σωθεί. Εκείνος όμως δεν το έκανε. Δεν μπορούσε να εγκαταλείψει αβοήθητους τους συνανθρώπους του όπως χαρακτηριστικά έλεγε.
Ο Βασίλης μαζί με άλλους 19 συναδέλφους του, έδωσε τον υπέρ πάντων αγώνα για να σωθούν όσο το δυνατόν περισσότερες ζωές.
Έχασε την ζωή του προσπαθώντας να σώσει ένα μωρό, αφού πρώτα είχε σώσει την μητέρα.
Προς τιμή του, κάθε χρόνο, τελείται επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του στην παραλιακή οδό των Καμένων Βούρλων.
Η δίκη για το πολύνεκρο ναυάγιο
Στις 29 Νοεμβρίου του 2000, ο εφοπλιστής Παντελής Σφηνιάς, μην αντέχοντας το βάρος της τραγωδίας και της πίεσης που του ασκήθηκε, έδωσε τέλος στη ζωή του πηδώντας από τον έκτο όροφό του κτιρίου της εταιρείας Minoan Flying Dolphins. Οι κατηγορούμενοι για το ναυάγιο ήταν επτά και καταδικάστηκαν όλοι.
Η δίκη για το ναυάγιο του «Εξπρές Σάμινα» άρχισε στις 27 Μαΐου του 2005 στο τριμελές εφετείο κακουργημάτων Πειραιώς και στις 27 Φεβρουαρίου του 2006 βγήκε η ετυμηγορία. Το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το πλοίο ήταν αξιόπλοο, ότι οι βάρκες ήταν σε καλή κατάσταση κι ότι η πρόσκρουση οφειλόταν σε κακή διακυβέρνηση κυρίως από τον υποπλοίαρχο, ενώ η γρήγορη βύθιση αποδόθηκε στο γεγονός ότι δεν ήταν κλειστές οι υδατοστεγείς θύρες.
Επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης στον πλοίαρχο, τον υποπλοίαρχο, τον ύπαρχο, στον Α’ Μηχανικό και τον ασυρματιστή.
