Στο 7,6%, σχεδόν 2,5 μονάδες κάτω και από τον επίσημο (και… υποεκτιμημένο) πληθωρισμό θα κυμανθούν οι αυξήσεις στις συντάξεις το 2023.
Η χαμηλότερη του μέσου πληθωρισμού (αναμένεται άνω του 10% το 12μηνο) αύξηση οφείλεται στον τρόπο υπολογισμού των αναπροσαρμογών. Κατά 50% η αύξηση προσδιορίζεται από τον μέσο πληθωρισμό του 2022, ο οποίος στο σχέδιο του προϋπολογισμού αναμένεται υποεκτιμημένος στο 9,5% (άρα θα έχουμε ποσοστό 4,8% που πάει στις συντάξεις), συν το 50% του ΑΕΠ το οποίο θα υπολείπεται ελαφρά του 6% (άρα θα έχουμε γύρω στο 2,8% στην εισοδηματική πολιτική).
Κατ’ αυτόν τον τρόπο η αύξηση του 7,6% θα αναπροσαρμόσει την εθνική σύναξη, ώστε να προσεγγίσει τα 413 ευρώ για 20 έτη ασφάλισης (από 284), τα 372 ευρώ για 15 έτη ασφάλισης (από 345) και η σύνταξη ανασφάλιστου ηλικιωμένου στα 387 (από 360 ευρώ μεικτά).
Η αναπροσαρμογή, στο βαθμό που γίνεται μετά από 13 χρόνια ονομαστικών περικοπών και φαλκίδευσης του διαθέσιμου εισοδήματος είναι σημαντική.
Ωστόσο:
– Δεν θα λάβουν όλοι οι συνταξιούχοι την συγκεκραμένη αύξηση. Οι μισοί είτε θα λάβουν μικροποσά (από 2 έως 10 ευρώ), είτε μηδενικές αναπροσαρμογές καθώς έχουν «προσωπική διαφορά». Πρόκειται για τους παλαιούς, κατά κανόνα, συνταξιούχους (για αιτήσεις έως 12/5/2016, οι οποίοι λαμβάνουν αποδοχές με το προηγούμενο καθεστώς , αλλά το ποσοστό αναπλήρωσης υπολογίστηκε εκ νέου με τα νέα μειωμένα ποσοστά του νόμου 3487/16.
– Στην χειρότερη μοίρα είναι οι παλαιοί (προ του 2016) συνταξιούχοι που λαμβάνουν σύνταξη μεταξύ 800 και 1.200 ευρώ. Αυτοί δεν θα πάρουν το επίδομα των 250 ευρώ, δεν θα έχουν όφελος από την κατάργηση της Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης (αποφέρει ένα κάποιο όφελος για ποσά άνω των 1.300 ευρώ το μήνα), ενώ συνήθως -σε αυτού του επιπέδου αποδοχές- δεν υπάρχουν πάνω από 35 χρόνια ασφάλισης. Καθώς για πάνω από 33-35 έτη ασφάλισες βελτιώθηκε το ποσοστό αναπλήρωσης (σύνταξης) με το ν.4670/20 και έτσι, σε μεγάλο βαθμό, μειώθηκε ή μηδενίστηκε η περίφημη «προσωπική διαφορά».
– Για μηνιαίο εισόδημα έως 1.200 ευρώ, που ολόκληρο δαπανάται σε τρόφιμα, ρεύμα και καύσιμα, ο πραγματικός πληθωρισμό κυμαίνεται άνω του 20%.
– Οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ που συνταξιοδοτήθηκαν τα έτη 2018-2020 λαμβάνουν μικρότερη ή ίση σύνταξη από τους ανασφάλιστους οι οποίοι καλύπτονται από τον ΟΠΕΚΑ. Έτσι, ένας συνταξιούχος του ΟΓΑ με 31 χρόνια ασφάλισης (1988-2018) που συνταξιοδοτήθηκε το 2019 (γεννηθείς το 1952) λαμβάνει 359 ευρώ σύνταξη (και ο ανασφάλιστος360). Αυτή η αδικία παραμένει… Απλός ο… εισφέρων θα παίρνει 385-386 και ο ανασφάλιστος 1-2 ευρώ πααραπάνω, 387 το μήνα!
Ενιαίοι κανόνες
Στα θετικά του νομοσχεδίου που εισήχθη χθες στη Βουλή προς συζήτηση και ψήφιση η εξίσωση των κανόνων συνταξιοδότησης και στην επικουρική σύνταξη. Πλέον, ανεξαρτήτως εάν κάποια ταμεία δεν έχουν ενταχθεί στο ενιαίο επικουρικό (ΕΤΕΑΕΠ) θα χορηγούν τις επικουρικές συντάξεις με βάση τους ίδιους κανόνες (διαδοχικής) ασφάλισης.
α) Ως χρόνος ασφάλισης δύναται να προσμετρηθεί και ο χρόνος αναγνώρισης στρατιωτικής θητείας, για τον οποίο καταβλήθηκαν εισφορές στον αρμόδιο οργανισμό.
β) Ως νομοθεσία του Οργανισμού νοούνται (σ.σ. πλέον) οι διατάξεις που ορίζουν τον απαιτούμενο για τη συνταξιοδότηση χρόνο, την ηλικία, την αναπηρία και το θάνατο.
γ) Ειδικές διατάξεις, που αφορούν στην ύπαρξη ενεργού ασφαλιστικού δεσμού, στη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας σε δεδομένο χρόνο σε σχέση με τον χρόνο διακοπής της ασφάλισης, στην παραγραφή κ.λπ., δεν λαμβάνονται υπόψη για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου.
δ) Αν ο ασφαλισμένος πραγματοποίησε στην ασφάλιση του τελευταίου οργανισμού τον αριθμό μηνών ή ημερών ασφάλισης, που ορίζεται από τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου, αλλά στην περίπτωση αυτή δεν έχει πραγματοποιήσει τον απαιτούμενο, από τη νομοθεσία του τελευταίου οργανισμού, χρόνο ασφάλισης για τη συνταξιοδότησή του λόγω γήρατος ή αναπηρίας ή των μελών της οικογένειάς του λόγω θανάτου, ή δεν πραγματοποίησε στην ασφάλιση του τελευταίου οργανισμού τον αριθμό μηνών ή ημερών ασφάλισης που ορίζεται από τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου, δικαιούνται σύνταξη αυτός ή τα μέλη της οικογένειάς του από τον οργανισμό, στην ασφάλιση του οποίου πραγματοποίησε τους περισσότερους μήνες ή τις περισσότερες ημέρες ασφάλισης και στον οποίο δεν περιλαμβάνεται ο τελευταίος οργανισμός, εφόσον:
1) Ο ασφαλισμένος που αιτείται τη συνταξιοδότησή του λόγω γήρατος ή αναπηρίας, έχει συμπληρώσει το όριο ηλικίας ή είναι ανάπηρος με το ποσοστό αναπηρίας που προβλέπεται από τη νομοθεσία του τελευταίου οργανισμού, και
2) Πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις για συνταξιοδότηση που προβλέπει η νομοθεσία του οργανισμού με τον περισσότερο χρόνο ασφάλισης.
3) Αν ο ασφαλισμένος δεν συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης που προβλέπει η νομοθεσία του οργανισμού, στην ασφάλιση του οποίου πραγματοποίησε τους περισσότερους μήνες ή τις περισσότερες ημέρες ασφάλισης, τότε το δικαίωμα του ασφαλισμένου κρίνεται από τους άλλους οργανισμούς, στους οποίους ασφαλίσθηκε κατά φθίνουσα σειρά αριθμού μηνών ή ημερών ασφάλισης.
ε) Ολόκληρος ο χρόνος της διαδοχικής ασφάλισης υπολογίζεται από τον αρμόδιο για την απονομή της σύνταξης οργανισμό ως χρόνος που διανύθηκε στην ασφάλισή του, τόσο για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος, όσο και για τον καθορισμό της σύνταξης.
Νews ieidiseis και ειδήσεις για την Οικονομία Read More