Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ο Ιησούς Χριστός – Θου Κύριε φυλακήν… – ο δικός του Ιωάννης ο Πρόδρομος θα ήταν ο Νίκος Αναστασιάδης, αλλά από την ανάποδη: προαναγγέλλει τον εξοβελισμό του. Διόλου παράδοξο: ο πολιτικός βίος τους έχει τα ίδια χαρακτηριστικά.
-«Ο Αναστασιάδης αμαύρωσε τον ΔΗΣΥ με τη διαφθορά της διακυβέρνησής του», κατήγγειλε στη Λευκωσία η Καίτη Κληρίδη, κόρη του ιδρυτή του κόμματος και ιστορικού ηγέτη της Κύπρου.
«Αμαύρωσε…». Είναι η πιο συνοπτική περιγραφή της πρωθυπουργίας του Κυριάκου Μητσοτάκη – για τη ΝΔ και τη χώρα. Το ξέρουν και το λένε μεταξύ τους όσοι στο κόμμα των δυο Καραμανλήδων διατηρούν ακόμη την αξιοπρέπειά τους. Είναι θέμα χρόνου να το πει κάποιος δημόσια…
«Διαφθορά της διακυβέρνησής του…» είναι ο πιο ακριβής απολογισμός της θητείας του ως χειρότερου Πρωθυπουργού της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας – όπως και του Αναστασιάδη, ως χειρότερου προέδρου της Κυριακής Δημοκρατίας από την ίδρυση της: σκάνδαλα, σήψη, συγκρούσεις με θεσμούς, διασυρμός στην Ευρώπη.
Όπως ο Αναστασιάδης, έτσι και ο Μητσοτάκης δρα ως επικεφαλής ενός συστήματος που δόμησε ο ίδιος. Με παλιούς «capo» της οικογένειας, «μουσαφιραίους» – που λέει ο Αντώναρος – απομεινάρια από άλλα κόμματα, τυχοδιώκτες, ακροδεξιούς, φυτευτούς από συμφέροντα και σαλταδόρους. Ονόματα και διευθύνσεις στη διάθεση παντός ενδιαφερομένου.
Εκτός από «μπίζνες και πολιτική», η ταύτιση Μητσοτάκη – Αναστασιάδη εκτείνεται και στο πεδίο των εθνικών θεμάτων. Ο δεύτερος υπήρξε υποστηρικτής του σχεδίου Ανάν και της πολιτικής των κατευνασμών. Η πολιτική Μητσοτάκη έναντι της Τουρκίας είναι το ανώτατο στάδιο συμμόρφωσης σε «υποδείξεις εταίρων και σύμμαχων», που – κατά τον Κ. Καραμανλή – υποδεικνύουν «να τα βρούμε με την Τουρκία».
Λεπτομέρεια. Δεν είναι ευχάριστο ότι ο άνθρωπος που στην Κύπρο – και στην Ευρώπη -αρνήθηκε να καλύψει τα αίσχη του Αναστασιάδη – ιδίως με τις αγοραπωλησίες βίζας σε διεφθαρμένους ξένους – μετακόμισε στην Αθήνα ως υπουργός του Μητσοτάκη. Αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση.
Ο Αναστασιάδης έφυγε, ο Μητσοτάκης ακολουθεί. Αν λάβουμε υπόψη τα μεγέθη και τους ρόλους, ο άνθρωπος στον οποίο οι Έλληνες «οπλίτες» έδωσαν εντολή διακυβέρνησης του 2019 είναι απείρως πιο αδίστακτος από τον απελθόντα Κύπριο πολιτικό. Γι’ αυτό και η πτώση του θα είναι περισσότερο θορυβώδης.
Οι σκελετοί που αφήνει
Καθώς πλησιάζει η ώρα του ξενοδόχου, που θα κάνει τον λογαριασμό της τετραετίας που κλείνει, το θέμα δεν είναι ότι μια ακόμη κυβέρνηση απέτυχε και θα φύγει. Δεν είναι καν ότι ένας ακόμη Μητσοτάκης έφερε στην πολιτική και τη διακυβέρνηση αθέμιτες πρακτικές.
Είναι αυτό που μένει πίσω και αυτή τη στιγμή κανείς δεν γνωρίζει με ακρίβεια… Η κυβέρνηση που αναδείχθηκε στις εκλογές του 2015 για να διαδεχθεί τον Σαμαρά, ήξερε σε γενικές γραμμές τι την περίμενε και αυτό βρήκε: τη χώρα με άδεια ταμεία και αλυσοδεμένη στο Μνημόνιο.
Η κυβέρνηση που θα προκύψει στις επικείμενες εκλογές δεν μπορεί να φαντασθεί καν τι θα παραλάβει. Ή τι δεν θα παραλάβει, γιατί θα έχει εκχωρηθεί σε άλλους. Ο πραγματικός απολογισμός του Μητσοτάκη θα είναι περισσότερο ανατριχιαστικός.
Εκτός από την κατεδάφιση των συστημάτων που διαμορφώθηκαν ως ιερά δισκοπότηρα από τις μεταπολεμικές γενιές – δωρεάν παιδεία, δωρεάν υγεία, σύνταξη, πρόνοια, – πέρα από την εκποίηση κρατικής περιουσίας και τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, η επομένη κυβέρνηση θα βρει σκελετούς που θα την τρομάξουν. Η σκοτεινή πλευρά της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, είναι η κύρια πλευρά του απολογισμού του.
Ο ίδιος νταραβερίζεται – πίσω από τις πλάτες και των υπουργών του – με κάποιους από πιο τους διεφθαρμένους κυβερνήτες της περιοχής: Νετανιάχου, Μέρσι, Εμίρηδες του Κόλπου. Κανείς δεν ξέρει ποιο είναι το πραγματικό αντικείμενο της συνεργασίας τους, αλλά και πολλοί το υποψιάζονται.
Το σημερινό σύστημα εξουσίας ανέπτυξε σχέσεις με κακόφημες ξένες μυστικές υπηρεσίες, που συνδέονται με παράνομα λογισμικά και την οργάνωση στην Ελλάδα δικτύου γενικευμένων παρακολουθήσεων. Δεν είναι επίσης μυστικό ότι το ίδιο σύστημα φέρεται να επικοινωνεί με κυκλώματα του υποκόσμου – σαν αυτά που βρίσκονται εσχάτως στο προσκήνιο για σχέσεις με την ΕΛΑΣ και την ΕΥΠ.
Ο απερχόμενος Πρωθυπουργός έχει συνάψει οικονομικές συμφωνίες με χώρες, διεθνείς κερδοσκόπους, funds, βουλιμικούς επιχειρηματίες και αεριτζήδες χωρίς διαφάνεια. Πρόκειται για λεόντειες συναλλαγές σε βάρος της χώρα, με συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, που δεσμεύουν τη χώρα σε καταναγκασμούς. Ερήμην των αρμόδιων υπουργών, έξω από τον έλεγχο του Κοινοβουλίου και των θεσμών.
Εμφανίζει την Ελλάδα σαν να του ανήκει, πρόθυμος να συνυπογράψει οτιδήποτε με οποιονδήποτε. Για τον ορυκτό πλούτο της, την ακίνητη περιουσία της, τα μάρμαρα του Παρθενώνα και τα κυριαρχικά της δικαιώματα – την προστασία των οποίων αναθέτει σε… τρίτους.
Κάποια συμφέροντα του επιβάλουν ακόμη και αυτοχειριαστικές επιλογές. Πχ η κυβέρνηση επιτρέπει να προχωρήσουν Funds και Servicers σε πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, σε προεκλογική περίοδο. Καθόλα εξηγήσιμο: παίρνουν να συμφωνηθέντα ανταλλάγματα, για την υποστήριξη ότι του πρόσφεραν.
Το ίδιο ισχύει με οικονομικούς παράγοντες και μιντιάρχες στο εσωτερικό. Ορισμένοι μάλιστα τους διαμηνύουν δημοσίως, ότι δεν θα δεχθούν αθέτηση των συμφωνιών μαζί τους, που τον έφεραν στην κυβέρνηση.
Στη μια πλευρά της διακυβέρνησης Μητσοτάκη κυριαρχούν τα οικονομικά σκάνδαλα. Στην άλλη οι θεσμικές εκτροπές με το σκάνδαλο των υποκλοπών, η διάθεση κρατικού χρήματος σε τυχάρπαστους με τη διόγκωση των μυστικών κονδυλίων, οι εξαγορές συνειδήσεων, οι απειλές και οι εκβιασμοί.
Παρέλαβε κανονική χώρα – εκτός Μνημονίων, κυρίαρχη, με λεφτά στα κρατικά ταμεία της και διαχειρίσιμη οικονομία. Χωρίς κηδεμονία των «νταβατζήδων» και την αξίωσή τους να έχουν λόγο στη λήψη των αποφάσεων ή να διορίζουν υπουργούς…
Θα παραδώσει παράγκα. Μια χώρα βουτηγμένη στο χρέος, τις κοινωνικές ανισότητες, τη διεύρυνση της φτώχειας, τη διαφθορά και την πολιτική ζωή χειραγωγημένη από ισχυρούς του χρήματος και των μίντια.
Θα αφήνει πίσω του επίσης, μια κάστα χρυσοκάνθαρων που σιτίζονται με δημόσιο χρήμα για να τον υπηρετούν: ΜΜΕ και δημοσιογράφοι, γκόλντεν μπόις, μετακλητοί, ευνοημένοι προνομιακών συμβάσεων και απευθείας αναθέσεων, δουλικοί βουλευτές και υπαλληλοποιημένοι υπουργοί.
Εκτός από τον παράλληλο βίο του με τον Αναστασιάδη, η εποχή Μητσοτάκη έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με την εποχή Σημίτη. Όταν πέσει η κουρτίνα θα φανεί ότι τίποτε δεν είναι όπως το παρουσιάζει.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ Read More