Στη μέση του λιγοστού Μισισιπή, μια φορτηγίδα σέρνει μια γιγαντιαία κεφαλή αναρρόφησης με μεταλλικές ακμές κατά μήκος της κοίτης του ποταμού για να απομακρύνει τα ιζήματα από τις ναυτιλιακές λωρίδες.
Το πλήρωμα της βυθοκόρου Χάρλεϊ δουλεύει επί μήνες νυχθημερόν για να βαθύνει τα κανάλια ώστε να μπορούν να περάσουν σκάφη και φορτηγίδες.
«Δουλεύουμε σχεδόν ασταμάτητα από το περασμένο φθινόπωρο, παντού, από τη Νέα Ορλεάνη μέχρι το Σεντ Λούις» στο Μιζούρι, δήλωσε ο καπετάνιος του σκάφους Άντριαν Πιράνι, από τη γέφυρα.
Για δεύτερη συνεχή χρονιά, η στάθμη των υδάτων στον μεγαλύτερο ποταμό της Βόρειας Αμερικής έχει πέσει σε χαμηλά επίπεδα ρεκόρ εν μέσω μιας μακράς ξηρασίας. Οι ντόπιοι λένε ότι δεν το έχουν ξαναδεί τόσο άσχημο.
- Advertisement -
Από τις Μεγάλες Λίμνες στο βορρά έως τη Λουιζιάνα στο νότο, ο μεγαλοπρεπής Μισισιπή είναι σκιά του παλιού του εαυτού.
Φυτά έχουν καταλάβει τις πρόσφατα εκτεθειμένες όχθες. Το αλμυρό νερό εισέρχεται από τον Κόλπο του Μεξικού. Οι αγρότες που εξαρτώνται από τον ποταμό για να μεταφέρουν τα προϊόντα τους, παρακολουθούν με απογοήτευση την κίνηση που έχει σταματήσει.
Οι αρχές κάνουν ό,τι μπορούν για να διασφαλίσουν ότι ο ποταμός θα παραμείνει πλωτός, και σε αυτό το σημείο βρίσκεται το πλοίο Χάρλεϊ, το οποίο λειτουργεί υπό το Σώμα Μηχανικών του Στρατού των ΗΠΑ.
Η βυθοκόρος σκάβει αυτή τη στιγμή στο ίδιο σημείο κοντά στο Μέμφις του Τενεσί για τρίτη φορά. Η βυθοκόρος ξύνει και απορροφά λάσπη από τον πυθμένα του ποταμού και την εκτοξεύει στην όχθη.
Ο Πιράνι δήλωσε ότι εργάζεται πολλές ώρες, πρώτα απ’ όλα «για να διασφαλίσει ότι το εμπόριο δεν θα σταματήσει».
«Προέρχομαι από αγροτική οικογένεια εδώ, στην άλλη πλευρά του ποταμού. Οπότε είναι κάπως προσωπικό για μένα. Θα κάνω ό,τι μπορώ για να διατηρήσω το ποτάμι», δήλωσε στο AFP.
Άχρηστες οι αποβάθρες
Για τους αγρότες στις απέραντες μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ, ο Μισισιπής είναι απαραίτητο μέρος του δικτύου μεταφορών τους.
Όμως η ξηρασία έχει αφήσει τον ποταμό στενότερο και ρηχότερο, περιορίζοντας τις δυνατότητες μεταφοράς.
Η συμφόρηση είναι άκαιρη: στις αρχές του φθινοπώρου οι αγρότες δουλεύουν σκληρά για τη συγκομιδή σόγιας και καλαμποκιού. Με την περιορισμένη ποτάμια ναυσιπλοΐα, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα μαζικά αποθέματα.
Στον ποταμό Οσεόλα του Αρκάνσας, ο Τζεφ Γουόρσαμ διαχειρίζεται ένα γεωργικό λιμάνι. Όμως οι δύο από τις τρεις αποβάθρες του είναι άχρηστες λόγω της χαμηλής στάθμης του νερού.
Μια φορτηγίδα είναι δεμένη στη μοναδική προσβάσιμη αποβάθρα, καθώς από ένα τεράστιο μεταλλικό στόμιο εκτοξεύονται σπόροι σόγιας στο αμπάρι της.
Η χωρητικότητα του σκάφους είναι ίση με εκείνη περίπου 80 φορτηγών – αλλά προς το παρόν, μπορεί να γεμίσει μόνο στο 50 ή 60% της χωρητικότητάς του, ώστε το σκάφος να μην κινδυνεύει να κολλήσει στη λάσπη.
Για να διασφαλιστεί η λειτουργία και στις τρεις αποβάθρες το επόμενο έτος, λέει ο Γουόρσαμ, «έχουμε κάνει σχέδια για να κάνουμε κάποια εκβάθυνση το επόμενο έτος».
«Ακραία καιρικά φαινόμενα»
Ο κυρίαρχος φόβος είναι ότι η κρίση του νερού θα γίνει η νέα πραγματικότητα.
Πέρυσι, έσπασε ένα ρεκόρ που ίσχυε από το 1988. Καταρρίφθηκε και πάλι τον Σεπτέμβριο, και πάλι τον Οκτώβριο.
Η ξηρασία που ξεκίνησε πέρυσι στην τεράστια λεκάνη απορροής του Μισισιπή (που καλύπτει το 40% των ηπειρωτικών Ηνωμένων Πολιτειών) «παρέμεινε και φέτος και χειροτέρεψε», δήλωσε στο AFP η Άννα Γούλβερτον, ειδικός της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας.
«Δεν είναι φυσιολογικό να το βλέπουμε αυτό κάθε χρόνο».
Η ροή του ποταμού έχει εξασθενήσει τόσο πολύ που στη νότια Λουιζιάνα, αλμυρό νερό από τον Κόλπο του Μεξικού έχει εισχωρήσει, μολύνοντας το πόσιμο νερό σε ορισμένες πόλεις και αναγκάζοντας τους κατοίκους να βασίζονται σε εμφιαλωμένο νερό.
Γύρω από το Μέμφις, οι μετρητές που παρακολουθούν το βάθος του Μισισιπή έχουν μείνει ξεροί από την υποχώρηση των υδάτων, εξήγησε η Σάρα Γκέρντνερ, υδρολόγος του Σώματος Μηχανικών του Στρατού.
«Τα τελευταία 10-15 χρόνια, έχουμε δει ακραία καιρικά φαινόμενα και στα δύο φάσματα», δήλωσε στο AFP. «Έχουμε δει περισσότερες ιστορικές πλημμύρες και έχουμε δει περισσότερες ιστορικές ξηρασίες».
Όταν ρωτήθηκε τι εξηγεί τις συνθήκες αυτές, είπε: «Το πλήρωμα του Χάρλεϊ είναι το μόνο που μπορεί να εξηγήσει τις συνθήκες αυτές: «Δεν χρησιμοποιούμε απαραίτητα τον όρο «κλιματική αλλαγή», επειδή συνδέεται με την αιτιώδη συνάφεια, αλλά γνωρίζουμε ότι τα καιρικά φαινόμενα αλλάζουν».
«Τρομακτικό»
Ο Πιτ Τσιαραμιτάρο, ο οποίος εργάζεται 50 χρόνια γύρω από τον Μισισιπή, έχει δει τις αλλαγές. Αυτό όμως που δεν έχει δει ο Τσιαραμιτάρο, διευθυντής ποτάμιων επιχειρήσεων της ναυτιλιακής εταιρείας Southern Devall, είναι δύο συνεχόμενα φθινόπωρα με τόσο λίγο νερό.
Ενώ οι ξηρασίες συνέβαιναν περίπου μία φορά κάθε 25 χρόνια, είπε: «Μου φαίνεται ότι θα είναι κάτι μόνιμο. Και αυτό είναι τρομακτικό».
Από τους δώδεκα επαγγελματίες που ερωτήθηκαν από το AFP, ο Τσιαραμιτάρο ήταν ο μόνος που συνέδεσε ρητά την ξηρασία με την κλιματική αλλαγή, έναν πολιτικά ευαίσθητο όρο στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Αν κάποιος άλλος έχει μια καλύτερη εξήγηση γι’ αυτό, θα ήθελα πολύ να την ακούσω», είπε. «Όμως, είναι η μόνη που μπορώ να σκεφτώ με την κλιματική αλλαγή».
Πηγή: AFP
www.ertnews.gr
