Εκτός από τα αρνητικά, στην Λαμία και την Φθιώτιδα έχουμε και τα καλά μας και είναι πολλά

Η πρώτη φορά που επισκέφτηκα τη Λαμία ήταν προ 20ετίας, όταν αφήσαμε στο στρατόπεδο τον αδερφό μου, για να υπηρετήσει τη θητεία του. Σε μια βόλτα που κάναμε με το αμάξι δε μου έκανε τίποτε εντύπωση.

Το τριήμερο των Φώτων ήρθε η ώρα να την επισκεφτώ, σκεπτόμενη ότι θα εξερευνήσουμε κυρίως τα χωριά του νομού.

Το ξενοδοχείο που καταλύσαμε λέγεται ‘’Δέλτα’’ και βρίσκεται 700μ. από το κέντρο της πόλης. Το προτείνω ανεπιφύλακτα ως μια value for money επιλογή. Είναι πεντακάθαρο, το προσωπικό του είναι ευγενέστατο και πρόθυμο, το πρωινό του αξιοπρεπές και η τοποθεσία του βολική, για να βολτάρεις στο κέντρο, χωρίς να χρησιμοποιείς αμάξι.

- Advertisement -

Φτάνοντας στη Λαμία, αντικρίζεις το λόφο με το κάστρο να δεσπόζει πάνω από την πόλη. Δε θυμόμουν καθόλου ότι υπήρχε κάστρο…

Και μάλιστα μέσα στα τείχη βρίσκεται το μεγαλύτερο αρχαιολογικό μουσείο του νομού, στεγασμένο σε έναν οθωνικό στρατώνα! Επίσης, πηγαίνοντας προς το κάστρο περνάς μέσα από την παλιά πόλη με τα γραφικά, παραδοσιακά σπίτια με τις αυλές.

Αν θελήσετε να πάτε με τα πόδια, να λάβετε υπόψη σας την ανηφόρα! Στο μουσείο θα δείτε αντικείμενα από όλες τις ιστορικές περιόδους και τη μόνιμη έκθεση με τα ευρήματα από τις ανασκαφές που προέκυψαν από την κατασκευή των αυτοκινητοδρόμων. Οι υπάλληλοι είναι ευγενέστατοι κι εξυπηρετικότατοι!

Το χωριό Υπάτη και η μονή Αγάθωνος είναι κοντά και θα σας πρότεινα να κάνετε μια βόλτα. Στο μοναστήρι φτάνεις μετά από μια όμορφη διαδρομή στο βουνό Οίτη. Είναι του 15^ου αιώνα και οι μοναχοί το έχουν πολύ φροντισμένο.

Στην Υπάτη υπάρχει ενδιαφέρον Βυζαντινό μουσείο, το οποίο, στεγάζεται σε έναν οθωνικό στρατώνα με εξαιρετικούς  υπαλλήλους.

Ακόμη, αξίζει να δείτε το Αστεροσχολείο, που αποτελεί κέντρο εκπαίδευσης, έρευνας και διάδοσης της επιστήμης της Αστρονομίας, είναι δε μια καινοτόμος εκπαιδευτική, δραστηριότητα, με την υποστήριξη του Δήμου Λαμιέων. Στην πλατεία του χωριού κάτω από τα πλατάνια υπάρχουν καφετέριες, ταβερνάκια και ουζερί, για να πιείτε καφέ ή τσίπουρο.

Εμεί καθίσαμε στην ταβέρνα ‘’To Χάνι του Ζιάκα’’ μετά τον καταρράκτη, ο οποίος είναι ένα από τα αξιοθέατα της περιοχής.

Στον ‘’Ζιάκα’’ φάγαμε ζουμερή προβατίνα και πεντανόστιμους λαχανοντολμάδες σε εξαιρετική τιμή.

Στο χωριό Μεξιάτες ο δήμος έχεις διαμορφώσει τις πηγές με γεφυράκια και πλακόστρωτα δρομάκια!

Νεραϊδότοπος! Ειδικά την άνοιξη θα είναι χαρά θεού!

Στην πόλη επισκεφτήκαμε τις ευρύχωρες πλατείες της, την του Λαού κοσμεί το άγαλμα του Βελουχιώτη και την πλατεία του Αθ. Διάκου το άγαλμα του ομώνυμου ήρωα.

Τις πλατείες ενώνουν πολλά στενά γραφικά δρομάκια, που αξίζει να εξερευνήσετε.

Σε ένα από αυτά θα δείτε και το κενοτάφιο του ήρωα του 1821.

Τα στενά είναι γεμάτα μπαράκια και μεζεδοπωλεία που προτιμά ο νεαρόκοσμος.

Το ‘’Λουκούμι’ φαίνεται να είναι αγαπημένο στέκι των ντόπιων για ποτά και καφέ.

Για μεζεδάκια πήγαμε στο ‘’Τσιμπολογάκι’’, σε στενό στην πλατεία Λαού.

Γρήγορο, επαγγελματικό σέρβις, λογικές τιμές, γευστικά πιάτα. Πήραμε μπιφτεκάκια σχάρας, τυροπιτάρι καλό και υπέροχο λεμονάτο χοιρινό.

Στην ‘’Οδό Ονείρων’’, πίσω από τη Μητρόπολη, γευτήκαμε καταπληκτικά πιάτα σε ωραίο περιβάλλον. Ζουμερό κοτόπουλο με σάλτσα τυριών και φρέσκιες τηγανητές πατάτες, μακαρούνες με γραβιέρα και μοσχαράκι και σαλάτα πράσινη με μανούρι. Όλα καλομαγειρεμένα και υπέροχα με χαμηλό κόστος.

Από γαστρονομικά ψώνια θα σας πρότεινα:

Γιαούρτια πρόβεια και κρέμες από τον ‘’Σουλιώτη’’. Οπωσδήποτε! Είχα από παιδί να φάω τέτοιο γιαούρτι και κρέμα! Φημίζεται και για τη φέτα του. Μαγαζί του 1933! Κάτι λέει αυτό…

Τσαλαφούτι, μανούρι, βούτυρα, ανθότυρο, κασέρι και γενικά γαλακτοκομικά από τον ‘’Γαλανό’’.

Γλυκά από τον ‘’Τσιάτσο’’. Πεθαίνω για τον μπακλαβά του! Κουραμπιέδες γευστικοί, λουκούμια σε πολλές γεύσεις, κουλούρια ¨πασχαλινά¨ σαν σπιτικά! Ο ιδιοκτήτης έχει εργαστήριο και φτιάνει γλυκά και ό,τι δεν φτιάχνει, ψάχνει και φέρνει για το μαγαζί του το καλύτερο.