Ατυπο παραεμπόριο, με έδρα μια ιντερνετική κοινότητα από 15.000 θύτες στην Ελλάδα ● Εκατοντάδες καταγγελίες από γυναίκες αλλά και ανήλικα κορίτσια που είδαν προσωπικές τους φωτογραφίες -συχνά παραποιημένες- και βίντεο να διακινούνται στα γκρουπάκια του Telegram ● Η ομάδα των κακοποιητών «έσπασε» σε μικρότερες ομάδες, προκειμένου οι δράστες να συνεχίσουν ανεμπόδιστα την κατανάλωση και την προμήθεια μη συναινετικού πορνό
Γυναίκες και κορίτσια που αντιλαμβάνονται πως διακινούνται προσωπικές τους φωτογραφίες και βίντεο μέσα σε «κλειστές ομάδες». Φωτογραφίες και βίντεο από εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες κοπέλες που είδαν χωρίς τη θέλησή τους φάτσα φόρα τα σώματά τους, τα στοιχεία τους, ακόμη και τις διευθύνσεις τους εκτεθειμένες.
Φωτογραφίες «κατασκευασμένες», που με τα υπερόπλα της τεχνολογικής ευημερίας σε χέρια επιτήδειων μπορούν να εκθέσουν και να στοχοποιήσουν οποιονδήποτε. Ακόμη και επί πληρωμή ανταλλαγές οπτικοακουστικού υλικού περιλάμβανε το πιο πρόσφατο περιστατικό έμφυλης βίας μέσω διαδικτύου που αναδύθηκε τις τελευταίες μέρες, με άντρες που ανέπτυξαν ένα άτυπο παρεμπόριο με έδρα μια ιντερνετική κοινότητα στην ηλεκτρονική υπηρεσία ανταλλαγής μηνυμάτων Telegram.
Η ομάδα μετρούσε πάνω από 15.000 θύτες στην Ελλάδα, που διακινούσαν φωτογραφίες γυναικών χωρίς τη συναίνεσή τους. Αυτό ίσχυε τουλάχιστον μέχρι την περασμένη Παρασκευή, οπότε και η ομάδα έπαψε να υφίσταται, μετά την κοινωνική κατακραυγή. Oμως, λόγω της αδυναμίας των αρμόδιων αρχών να παρέμβουν στην «γκρίζα ζώνη» του διαδικτύου, απλώς ξεπήδησαν σαν τα μανιτάρια άλλες, μικρότερες ομάδες, προκειμένου οι δράστες να συνεχίσουν ανεμπόδιστα την κατανάλωση και την προμήθεια μη συναινετικού πορνό.
Εκατοντάδες καταγγελίες έγιναν στον απόηχο της είδησης, από γυναίκες αλλά και ανήλικα κορίτσια που είδαν προσωπικές τους φωτογραφίες και βίντεο να διακινούνται στα γκρουπάκια του Telegram. Πληροφορίες κάνουν λόγο για περισσότερες από 100.000 γυμνές φωτογραφίες που μέχρι πριν από λίγες μέρες βρίσκονταν σε ψηφιακό «αποθετήριο» που «έπεσε» κατόπιν των καταγγελιών των γυναικών. Σε αυτή τη δυσώδη ιντερνετική στέγη υπήρχαν φωτογραφίες και βίντεο που διέρρευσαν χωρίς συναίνεση ή είχαν διακινηθεί παράνομα από πλατφόρμες όπου εργαζόμενοι στο σεξ παρέχουν οπτικοακουστικό υλικό επί πληρωμή (μια τέτοια περίπτωση είναι η πλατφόρμα OnlyFans).
Αλλες φωτογραφίες, σύμφωνα με καταγγελίες, δημοσιεύτηκαν έπειτα από sextortion, ήταν δηλαδή αποτέλεσμα εκβιασμού των θυμάτων από τους θύτες τους. Αλλες, πάλι, ήταν φωτογραφίες όπου απεικονίζονται εν αγνοία τους γυναίκες σε δημόσιο χώρο, χωρίς τη θέλησή τους. Ακόμη πιο αποκρουστικό όμως είναι πως υπήρχαν «παραποιημένες» γυμνές φωτογραφίες γυναικών, δηλαδή φωτογραφίες που έχουν δεχτεί επεξεργασία μέσω συστήματος τεχνητής νοημοσύνης έτσι ώστε να αφαιρεθούν τα ρούχα τους, με δόση ρεαλισμού επαρκή ώστε να στοχοποιήσει και να στιγματίσει οποιοδήποτε άτομο βρεθεί εκτεθειμένο.
Το «χρυσό εισιτήριο» για να εισέλθει κανείς στη συγκεκριμένη ομάδα, όπως ενημέρωναν οι διαχειριστές της, ήταν απλό: η γυμνή φωτογραφία μιας πρώην συντρόφου. Εγγυώμενοι «100% εχεμύθεια» στον αποστολέα της, οι διαχειριστές είχαν δημιουργήσει αρκετές κατηγοριοποιήσεις για να διακινείται εύκολα και αρχειοθετημένα το υλικό που θα ικανοποιούσε κάθε δυνητικό επισκέπτη: «Βίζιτες», «Ιnstagram», «Γυμνές φωτογραφίες πρώην». Ακόμη και «Chatpic Room» υπήρχε, όπου τα μέλη λειτουργούσαν ως «συγκοινωνούντα δοχεία», διακινώντας υλικό γυναικών προερχόμενο από τα ελληνικά chat rooms της περιβόητης πλατφόρμας Chatpic.org όπου ανεξέλεγκτα εδώ και χρόνια άντρες διακινούν προσωπικό υλικό γυναικών και η δράση τους έχει επανειλημμένα καταγγελθεί («Ανεξέλεγκτη και ατιμώρητη η διαδικτυακή σεξουαλική κακοποίηση», 16.5.2021, «Εφ.Συν.»). Αλλοι κατηγοριοποιούσαν τα θύματα γεωγραφικά, δημιουργώντας υποομάδες ανάλογα με την περιοχή όπου διαμένουν οι γυναίκες, δημοσιοποιώντας ταυτόχρονα τα προσωπικά στοιχεία και τις διευθύνσεις τους, με μέλη-θύτες που σε πολλές περιπτώσεις αναζητούσαν φωτογραφίες γυναικών που γνωρίζουν. Αυτό ήταν άλλωστε το… δέλεαρ της ομάδας: πώς δηλαδή οι χιλιάδες χρήστες θα καταφέρουν να βρουν -κυριολεκτικά- «τα κορίτσια της διπλανής πόρτας».
Η ομάδα, που δρούσε ανενόχλητη μέχρι να ξεκινήσει η κοινωνική κατακραυγή στα social media, πλέον δεν υπάρχει, με τα μέλη να την εγκαταλείπουν άρον άρον για να καλύψουν τα διαδικτυακά τους ίχνη. Ομως, παρά την ανεξέλεγκτη διαδικτυακή αλληλεπίδραση των χρηστών, η δράση των μελών δεν σταμάτησε. Τουλάχιστον όχι για τους περισσότερους, που απλώς «μετακόμισαν» ή δημιούργησαν άλλες μικρότερες ομάδες προκειμένου να συνεχίσουν ατιμώρητα και ανενόχλητα τη διαπόμπευση των γυναικών.
Η ψηφιακή καμπάνια συλλογής υπογραφών που δημιουργήθηκε από πολίτες μετρούσε μέχρι χθες πάνω από 1.500 υπογραφές με παραλήπτη τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος για να εντοπιστούν οι θύτες, όμως παρά τις δεκάδες επώνυμες καταγγελίες που έχουν φτάσει στα γραφεία των αστυνομικών αρχών πανελλαδικά, προς το παρόν δεν φαίνεται να έχουν κινηθεί διαδικασίες για συλλήψεις δραστών.
«Πρόκειται για… βιομηχανία revenge porn»
O Κωνσταντίνος Μορτόπουλος είναι πληρεξούσιος δικηγόρος γυναικών που είδαν προσωπικές τους στιγμές στην ομάδα του Telegram και αποφάσισαν να σηκώσουν το βάρος ενός δικαστικού αγώνα, υποβάλλοντας μηνύσεις κατά θυτών και κατά παντός άλλου υπευθύνου.
Οπως τονίζει στην «Εφ.Συν.», η κάθε περίπτωση εκδικητικής πορνογραφίας έχει σημαντικότατα ιδιαίτερα στοιχεία που την καθιστούν μοναδική και, αφού πρόκειται για ένα σωρευτικώς πολύτροπο έγκλημα, είναι δύσκολο ο νομοθέτης να καλύψει πράξεις που στην πραγματικότητα δύσκολα μπορούν να συμπεριληφθούν στα εγκλήματα βλάβης. Ειδικά όταν οι φωτογραφίες είναι προϊόν επεξεργασίας μέσω τεχνητής νοημοσύνης: «Πραγματικά, ενώ η κοινοποίηση εικόνων ή οπτικού-οπτικοακουστικού υλικού σε τρίτους ή αόριστο αριθμό προσώπων στο διαδίκτυο, σύμφωνα με τη διακεκριμένη κακουργηματική μορφή του νέου Αρθρου 346 του Ποινικού Κώδικα, πατάσσει τουλάχιστον νομοτυπικά την εκδικητική πορνογραφία, δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι μια αλλοιωμένη εικόνα στην οποία δεν εξατομικεύεται το θύμα και πολύ περισσότερο ένα σκαρίφημα ή σχέδιο μπορούν να πληρώσουν την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος, παρά το ότι ποινικοποιούνται ρητώς», τονίζει.
Αναπτύσσεται «παρεμπόριο» στην εν λόγω πλατφόρμα με μέλη που διακινούσαν υλικό έναντι αμοιβής; Ο ίδιος κάνει λόγο για «βιομηχανία» revenge porn που δεν αφορά μόνο τη συγκεκριμένη υπόθεση αλλά έχει εδραιωθεί και απέχει πολύ από το «αυθόρμητο λάθος» μεμονωμένων ανθρώπων: «Είναι μια βιομηχανία που αποθηκεύει και κρατάει κάθε τέτοιο υλικό το οποίο προωθεί σε παράνομες ιστοσελίδες που το προβάλλουν επί πληρωμή. Μια βιομηχανία που κρατά αρχεία, πρόσωπα και πράξεις και μπορεί να προβεί σε εκβιάσεις σε δεύτερο χρόνο».
Οι δράστες μπορεί να τιμωρούνται και τα θύματα να αποζημιώνονται και πολλές φορές μάλιστα με μεγάλα ποσά, συμπληρώνει ο κ. Μορτόπουλος, αλλά «η δημοσίευση ιδιωτικών στιγμών είναι ένα φαινόμενο που μοιραία θα ενταθεί και θα γιγαντωθεί λόγω της ευρύτατης χρήσης συσκευών που επιτρέπουν τη μαγνητοσκόπηση και στιγμιαία μετάδοση σε μεγάλο και μη ελεγχόμενο αριθμό χρηστών. Πέραν της νομικής επιστήμης, συνεπώς, που απαντά στις προκλήσεις της τεχνολογίας, θεωρώ αναγκαίο να χαλυβδώσουμε και τη νέα γενιά με τρεις αρχές: τη μη κατάχρηση των συσκευών λήψης ήχου και εικόνας, τον σεβασμό στον ερωτικό σύντροφο, οσοδήποτε πρόσκαιρο ή ευκαιριακό, και την εμπέδωση του ότι -ακόμα και αν τύχουν θύματα revenge porn- δεν υπάρχει απολύτως τίποτα για το οποίο πρέπει να ντρέπονται. Η ντροπή κείται εξ ολοκλήρου στον κριτή της κλειδαρότρυπας και τον διακινητή προσωπικών στιγμών των άλλων».
Πηγή efsyn.gr